Kozak: Korwina Heglem, czyli pozytywność religii korwinowskiej | Krytyka Polityczna

W przestrzeni wyobrażeń tworzonych przez Nową Prawicę trudno wszelako znaleźć odniesienia do koncepcji egoizmu Ayn Rand, cenionej przez zachodni libertarianizm. W świecie projektowanym przez wyborców Korwina-Mikkego nie ma właściwie mowy o ograniczeniach etycznych (moralność zredukowana została do „obyczajów” — „normalnych” lub „zboczonych”). Korwinowski elektorat, za sprawą pogardy dla państwa i społeczeństwa, a także w wyniku specyficznego pojmowania indywidualizmu, zdecydowanie bardziej przypomina stirnerowskie „Zrzeszenie Egoistów”, a raczej — jego ponowoczesną parodię.

Źródło: Kozak: Korwina Heglem, czyli pozytywność religii korwinowskiej | Krytyka Polityczna